هیوندای و مزدا بدلیل روابط نزدیک با آمریکا بطور حتم از شراکت با شریک ایرانی خارج خواهند شد و خودروسازان چینی هم که بخش زیادی از تولید خودروسازان بخش‌خصوصی به محصولات آنها تعلق دارد در صورت ایجاد مشکل بعد از تحریم‌ها به‌راحتی ایران را ترک خواهند کرد.
پیش از این صنعت خودرو چین به صادرات به بازارهای محدود آسیایی و برخی کشورهای آفریقایی بسنده کرده بودند؛ اما اینک شرکت‌هایی مانند BYD، برلیانس و FAW قصد دارند تا با سرعت بیشتری به بازارهای بزرگی مثل آمریکا و اروپا دست پیدا کنند که این مسئله باعث خروج آنها از ایران خواهد شد.
طبق آمار وزارت صنعت، معدن و تجارت، هم‌اکنون هشت شرکت فعال در بخش‌خصوصی خودروسازی ایران وجود دارد که سهم آنها در کل تولید سالانه خودرو در کشور چیزی حدود ۱۱ درصد است. با درنظر گرفتن خروج هیوندایی و مزدا از ایران، در ابتدا با کاهش تیراژ در بخش‌خصوصی مواجه خواهیم شد، بااین‌حال، احتمال دارد در ادامه و بواسطه توسعه فعالیت چینی‌ها، این کاهش تیراژ جبران شود.
چری، لیفان، گریت‌وال، جک، فاو، بی وای دی، جیلی و ام‌جی ازجمله شرکت‌های خودروساز چین بشمار می‌روند که در بخش‌خصوصی صنعت خودروی ایران فعالیت می‌کنند و دراین‌بین، چری و جک صاحب بیشترین تیراژ هستند. در این شرایط، برای اینکه بتوان پیش‌بینی قریب به صحتی از آینده خودروسازی خصوصی ایران و ارتباطات آنها با شرکت‌های چینی انجام داد، باید به دو مسئله مهم توجه کرد؛ یکی رفتار خودروسازان چینی در دوران تحریم‌های قبلی و دیگری سیاست آتی دولت چین در قبال برجام و تحریم‌های آمریکا علیه ایران.در این بین، مرور رفتار گذشته خودروسازان چینی در ایران، امید را در اردوی خودروسازان خصوصی بالا می‌برد، چه آنکه تقریباً هیچ‌کدام از آنها ایران را در آن مقطع ترک نکرده و حتی فعالیت‌هایشان را نیز گسترش دادند.
یکی از دلایل مهمی که ماندگاری چینی‌ها را در دوران تحریم‌های قبلی رقم زد، عدم حضور آنها در بازار خودروی آمریکا بود که درواقع چون شرکت‌های خودروساز چینی منافعی در دومین بازار بزرگ خودروی جهان نداشتند، طبعاً از تحریم‌ها نیز جان سالم به دربرده و توانستند با تمام قوا در ایران باقی بمانند و گستره فعالیت خود را نیز بیشتر کنند. این برگ برنده تاکمی رنگ‌باخته و شرکت فاو با جنرال‌موتورز همکاری می‌کند و بی وای دی نیز به بازار خودروی آمریکا واردشده.
اگر این دو شرکت قصد خروج از ایران را بدلیل تحریم‌های آمریکا داشته باشند، بخش‌خصوصی صنعت خودروی کشور همچنان می‌تواند بواسطه سایر همکاران چینی‌اش، به حیات خود ادامه دهد. این پیش‌بینی البته با این پیش‌فرض انجام می‌شود که خودروسازان چینی رفتاری مشابه با دوران تحریم‌های قبلی را در پیش بگیرند و دولت چین نیز مرعوب آمریکایی‌ها نشده و از برجام بیرون نرود.
طبعاً اگر چین بخواهد سیاست خود را در قبال ایران تغییر دهد و سوار بر موج آمریکایی‌ها شود، آنگاه شرایط برای ماندن خودروسازان این کشور در بخش‌خصوصی صنعت خودرو، تغییر کرده و ممکن است چشم‌بادامی‌ها نیز چمدان‌هایشان را ببندند و بروند.
به‌هرحال خودروسازان چینی به‌تازگی روابط نزدیکی با خودروسازان غربی دارند و ممکن است بواسطه این ارتباط نتوانند در ایران بمانند.
تابحال خودروسازان خصوصی ایران تنها به لطف همراهی خودروسازان چینی به پیشرفت خوبی رسیده‌اند و سهم دو خودروساز معتبر هیوندای و مزدا در بازار این خودروسازان بسیار پایین بوده است.
دولت اما مانند همیشه نگران خودروسازان خصولتی است و تابحال راهکاری برای نجات خودروسازان خصوصی که تقریباً همگی در شهرهایی غیر از تهران فعال هستند ارائه نکرده است. بسته شدن این کارخانه‌ها بحران شدیدی در بخش اشتغال استان‌ها ایجاد می‌کند و بهتر است این دولت پیش از آنکه دیر شود به فکر نجات خودروسازان خصوصی باشد.
