با رخدادهای چندماه اخیر، این روزها بحث ورود برندهای جدید چینی را به بازار ایران به‌وفور می‌شنویم. برخی از واردکنندگان خودرو که زیرساخت‌های مونتاژ برند وارداتی خود را ایجاد کرده بودند، این روزها بدنبال مونتاژ خودروهای چینی هستند.
در واقع تقریبا تمام واردکنندگان کهنه‌کار خودرو بغیر از دو الی سه مجموعه، دارای زیرساخت تولید خودرو هستند و طی چند سال گذشته، اقدام به ساخت یا خرید کارخانه‌های تولید خودرو از شرکت‌های سایپا یا ایران‌خودرو کرده‌اند. مجموعه جی‌بی‌جی، نمایندگی هیوندای، کیا و جیلی، در سال١٣٩٢ کارخانه ایران‌خودرو سمنان را بطور کامل خریداری کرد.
رامک‌خودرو برای خود تاسیسات تولیدی در استان مجاور تهران ایجاد کرده و بدنبال تولید سانگ‌یانگ تیوولی است، البته جزو خودروهای کره‌ای محسوب می‌شود. ماموت‌خودرو نمایندگی فولکس‌واگن نیز در هشتگرد تاسیسات تولید خودرو و مونتاژ ایجاد کرده است. آرین‌موتور یکی از کارخانه‌های ایران‌خودرو در استان‌های جنوبی تهران را خریده است و پرشیا خودرو نیز در تهران و شیراز، تاسیسات تولید و مونتاژ خودرو دارد. علاوه‌بر اینها شرکت ستاره ایران در دل ایران‌خودرو خط تولید بنز را دارد. بدین‌ترتیب بجز نگین‌خودرو که شراکت تولید با ایدرو و رنو امضا کرده بود و ایرتویا و جهان‌نوین آریا، بقیه واردکنندگان اصلی همگی دارای زیرساخت‌های تولید خودرو هستند. حال با توجه به بحث تحریم‌ها و خروج برندهای جهانی از ایران، بنظر می‌رسد اکثر این واردکنندگان بدنبال تولید خودروهای چینی در کارخانه‌های خود هستند که طی چند سال گذشته کار احداث یا توسعه آن را شروع یا بطور کامل خریداری کرده‌اند.
حال باید دید چند درصد از آنها در این زمینه موفق خواهند شد و آیا می‌توانند سهم بازار برندهای وارداتی را با این محصولات چینی جدید در ایران بدست آورند؟ این در حالیست که تولیدکنندگان سنتی خودروهای چینی در بازار ایران یعنی مدیران‌خودرو و کرمان‌موتور بسرعت در حال گسترش تنوع محصولات خود با هدف بازارهای بالادستی و گرفتن سهم بازار وارداتی‌ها هستند و بخوبی خطر وارداتی‌های سابق را که به تولید خودروهای چینی روی آورده‌اند، درک کرده‌اند.
